خازن تانتال نوعی خازن الکتریکی از جنس تانتال است که با لایه ای از اکسید دی الکتریک پوشانده شده است. عمده دلیل استفاده از این نوع خازن جنس تانتال آن است. برتری خازن های تانتال نسبت به خازن های دیگر، وزن کم آن و داشتن ظرفیت خازنی زیاد آن است. به دلیل گران قیمت بودن این نوع خازن ها نسبت دیگر انواع خازن، خازن تانتال فقط در قطعات تجاری و قطعاتی که کارآیی در آن ها مهم است استفاده می شوند. این نوع خازن ها دارای پلاریته می باشند

کانکتور های پاوری  از 3 قسمت تشکیل شده اند.

سه قسمت اصلی شامل کانکتور پاور مادگی 3 پین ، کانکتور پاور نری 3 پین و مغزی فلزی هستند.

مغزی فلزی یا پین پاور فلزی (فنتل) جهت سوکت زنی در کانکتور پاور استفاده میشود.

کانکتور پاور 3 پین رایت در مدارات الکترونیک ، رباتیک و… بکار برده میشود.

کانکتور به معنای اتصال دهنده است، در سیستم های مخابراتی عبارت کانکتور مخابراتی به دو صورت استعمال می شود و به دو منظور اطلاق می گردد:

برنامه های کاربردی که از آنها به منظور ارتباط سه بخش اصلی وسیع مخابراتی استفاده می شود. که عبارتند از:

دفتر مرکزی که شامل ساختمان های به اصطلاح دیتاسنتر است. و در آن ارتباطات بسیار و در حد کلان حجم، پردازش، ارزیابی و مبادله می شود.
ایستگاه های بیرونی که شامل واحدهای سوئیچینگ است و از آنجا توزیع دیتا و تلفن برای خطوط منازل و مراکز تجاری صورت می گیرد.
ایستگاه های سیار، در واقع به پشتیبانی از کلیه ی مراحل انتقال دیتا می پردازد و در برج های بزرگ ویژه ی این منظور مستقر است.

دی کانکتور نام یک دسته از سوکت ها هست که برای اتصالات در سیستم های رادیویی و تصویری مورد استفاده قرار میگیرد. این محصولات کاربرد فراوانی در ارتباطات رایانه های شخصی دارد.

این اتصال دهنده های رایج الکترونیک به خاطر فرم D  شکلی که دارند به کانکتور های d-sub معروف هستند. یک دی کانکتور شامل دو ردیف چند پین است که در یک محفظه فلزی احاطه شده است و بسته به تعداد سوزن های داخلی این کانکتور ها به مدل ها چند پین دسته بندی می شود.

دی کانکتور ها با توجه به شکل پین ها به دو فرم نری و مادگی تقسیم می شود که در تصویر زیر یک نمونه از دی کانکتور های نری و مادگی را مشاهد می کنید.

از کانکتور شبکه یا سوکت شبکه برای اتصال انتهای کابل شبکه به سایر تجهیزات استفاده می شود. بیشترین مصرف سوکت شبکه در سری Rj که مخفف (Rgidtered Jack) می باشد. سوکت های شبکه در شکل های متفاوتی همچون کامل پلاستیکی و پلاستیکی با روکش فلزی و در مدل های ذیل در دسترس می باشند. از سوکت هایی که روکش فلزی دارند برای اتصال شیلد کابل به ارت استفاده می شود.

یک سوکت یک نقطه پایانی از یک ارتباط دو طرفه است که در یک شبکه مبتنی بر پروتکل اینترنت شکل می‌گیرد. سوکت‌ها بسته‌های داده‌ای که از طریق کانال‌های ارتباطی در حرکت هستند را توزیع می‌کنند. سیستم عامل هر سوکت را به یک پردازش یا رشته در حال ارتباط آدرس دهی می‌کند. دو نوع سوکت به نام‌های سوکت فعال (active socket) و سوکت منفعل (passive socket) وجود دارد. سوکت فعال سوکتی است که از طریق یک اتصال داده باز به یک سوکت فعال دیگر متصل می‌شود. سوکت‌های فعال هر دو انتهای کانال ارتباطی بعد از بسته شدن اتصال از بین می‌روند. یک سوکت منفعل در یک اتصال مشارکت نمی‌کند، اما سوکتی است که منتظر یک اتصال ورودی است. وقتی یک سوکت منفعل متصل می‌شود یک سوکت فعال جدید را توليد می‌کند. یک سوکت اینترنت توسط آدرس سوکت محلی (آدرس آی‌پی محلی و شماره پورت)، آدرس سوکت راه دور و پروتکل تبادل (مثل TCP, UDP) تعیین می‌شود.

دیپ سوئیچ یک سوئیچ (کلید ) الکتریکی ویا یک کلید “تک قطبی تبدیل دو ردیفه” دارای دکمه کشویی می باشد ومی توان گفت که  دیپ سوئیچ می تواند به کل پکیج اطلاق شود,از مزیت های این سوئیچ تغییر سریع وضعیت می باشد.

از کانکتور شبکه یا سوکت شبکه برای اتصال انتهای کابل شبکه به سایر تجهیزات استفاده می شود. بیشترین مصرف سوکت شبکه در سری Rj که مخفف (Rgidtered Jack) می باشد. سوکت های شبکه در شکل های متفاوتی همچون کامل پلاستیکی و پلاستیکی با روکش فلزی و در مدل های ذیل در دسترس می باشند. از سوکت هایی که روکش فلزی دارند برای اتصال شیلد کابل به ارت استفاده می شود.

پر کاربر ترین نوع از کانکتورها، سوکت RJ45 می باشد. این سوکت در مدل 8 پین بوده و سازگار با انواع کابل های شبکه 4 زوج می باشد. در کانکتور RJ45 ترتیب رشته سیم ها بنا به استفاده مهم بوده و در دو نوع Crossover و Straight یا T-568A و T-568B می باشد.

کانکتور به معنای اتصال دهنده است، در سیستم های مخابراتی عبارت کانکتور مخابراتی به دو صورت استعمال می شود و به دو منظور اطلاق می گردد:

برنامه های کاربردی که از آنها به منظور ارتباط سه بخش اصلی وسیع مخابراتی استفاده می شود. که عبارتند از:

دفتر مرکزی که شامل ساختمان های به اصطلاح دیتاسنتر است. و در آن ارتباطات بسیار و در حد کلان حجم، پردازش، ارزیابی و مبادله می شود.
ایستگاه های بیرونی که شامل واحدهای سوئیچینگ است و از آنجا توزیع دیتا و تلفن برای خطوط منازل و مراکز تجاری صورت می گیرد.
ایستگاه های سیار، در واقع به پشتیبانی از کلیه ی مراحل انتقال دیتا می پردازد و در برج های بزرگ ویژه ی این منظور مستقر است.